Kasztan jadalny (castanea sativa)

Drzewo osiągające w naszym klimacie ok. 20 m wysokości. W Polsce najczęściej wielopienne (forma krzaczasta) ze względu na przemarzanie, podczas srogich zim, szczególnie w chłodniejszych regionach kraju. Korona majestatyczna, szeroka i gęsta, osadzona na niskim pniu. Kasztan jadalny należy do drzew długowiecznych, które dożywają do 500 lat, a nawet i więcej.

Pielęgnacja i wymagania: Kasztan jadalny preferuje stanowiska słoneczne do lekko zacienionych, lecz osłonięte od zimnych zimowych wiatrów. Najlepiej rośnie na glebach piaszczystych lub gliniastych, średnio żyznych i średnio suchych. Podczas pierwszych zim trzeba go osłaniać by zdobył wystarczającą odporność na przyszłe lata intensywnego wzrostu.

Kwitnienie i owocowanie: Owoce w postaci trójkomorowych, kolczastych torebek z jadalnymi owocami. Dojrzewają w październiku–listopadzie. Kasztany są bardzo smaczne, podawane są do jedzenia w stanie surowym, gotowane lub pieczone. Dekoracyjne kwitnienie przypada na czerwiec i lipiec. Kwiaty rozdzielnopłciowe – męskie biało-kremowe w formie długich kotek, długości do około 30 cm, natomiast żeńskie mniej wyraziste, zielonkawe, osadzone u podstawy kwiatów męskich.

Owoce kasztana jadalnego zawierają dużo witamin i składników, których potrzebują osoby o osłabionej koncentracji lub narażone na stres. Pomagają one także w zachowaniu zdrowego układu krwionośnego oraz w leczeniu żylaków (podobnie jak owoce kasztanowca zwyczajnego), a dodatkowo są lekkostrawne i nie zawierają glutenu.